Beagle

Beagle
Klasyfikacja FCI 161
Pochodzenie	Wielka Brytania
Wielkość	psa: 35-40 cm, suczki: 33-38 cm
Waga	psa: 13-16 kg, suczki: 15-18 kg

Włos[]

Krótki, prosty, bardzo gęsty i niezbyt delikatny; sierść łatwa do pielęgnacji.

Umaszczenie[]

Wszystkie kolory występują u psów ras gończych.

Wrażenie ogólne[]

Najmniejszy, harmonijnie zbudowany pies gończy, o krępej i silnej budowie, wskazującej na żywotność i energię. Beagle jest posiadaczem dość dużej, ale nietopornej głowy. Pies o żywym i serdecznym spojrzeniu dużych, ciemnobrązowych oczu, najczęściej w ciemnej oprawie. Uszy powinien mieć szerokie, płaskie i dość długie.

Usposobienie[]

Wesoły i pełen pasji, posługujący się głównie węchem, używany przede wszystkim do polowań na zające. Odważny, odznaczjący się niespożytą energią i determinacją. Bywa trochę uparty i samowolny. Czujny, inteligentny o zrównoważonym temperamęcie. Przyjazny i nie okazujący agresji lecz jednocześnie niebojaźliwy i sprytny. Ciekawy świata, żwawy i samodzielny (czasem nawet samowolny), od wczesnego wieku wymaga konsekwętnego postępowania i prowadzenia. Bardzo lubi długie, swobodne spacery, podczas których sprawdza każdy ślad. Bywa wykorzystywany na lotniskach do wykrywania nielegalnie przewożonej żywności.

Stosunek do człowieka[]

Jako pies domowy jest przyjacielski w stosunku do ludzi. Cierpliwy, i uważny, nie reaguje agresją na sprawiające ból pieszczoty małych domowników. Łatwo przystosowuje się do reguł i zasad panujących w rodzinie. Może być szczęśliwy jako pies domowy, pod warunkiem, że zapewni mu się odpowiednią ilość ruchu. Uwielbia pędzić za jadącym na rowerze opiekunem, bo jak mówią miłośnicy tej rasy: "Beagle zmęczony, to beagle szczęśliwy". Towarzyski i tolerancyjny wobec innych psów.

Historia rasy[]

Jest to jedna z najstarszych ras psów pochodzących z Wielkiej Brytanii. Jednak z pism greckiego histotyka Ksenofonta wynika, że małe psy gończe w typie beagle były wykorzystywane do polowań na zające już w V wieku przed Chrystusem. Można przypuszczać, że z Grecji trafiły do Rzymu, a wraz z Rzymianami do Brytanii. W XVI w. beagle towarzyszyły angielskim królom na polowaniach, na które wożone były w sakwach przytroczonych do siodła. Nazwa tej starej rasy może pochodzić od staroangielskiego "beagle", celtyckiego "beag", albo od starofrancuskiego "beigh", co w każdym przypadku oznacza "mały". Pierwszy klub miłośników rasy beagle powstał w 1890 roku. Obowiązującu dziś wrzorzec FCI powstał w 1973 roku.